نقش پیش آماده سازی با فعالیت ورزشی در محافظت قلبی در مقابل آسیب ایسکمی- خونرسانی مجدد قلبی

بیماری های قلبی- عروقی همچنان عمده ترین دلیل مرگ و میر در سرتاسر دنیا هستند. بنابراین توسعه راهکارهای عملی برای کاهش این بیماری ها ضروری است. در این راستا، شواهد فراوانی نشان می دهند که فعالیت ورزشی باعث کاهش بسیاری از ریسک فاکتورهای وابسته به بیماری های قلبی – عروقی می شود. مهم تر اینکه، فعالیت ورزشی استقامتی محافظت قابل تحملی در برابر انفارکتوس میوکارد فراهم می کند. به طوری که از مطالعات بر می آید، تنها چند روز فعالیت ورزشی قلب را در مقابل آسیب ایسکمی- خونرسانی مجدد (ir) محافظت می کند و این محافظت با افزایش مدت زمان تمرین ارتقاء خواهد یافت. هنوز به طور دقیق مشخص نیست که چگونه فعالیت ورزشی قادر به القاء محافظت قلب در برابر ir است. با این حال، پیشنهاد شده است که علاوه بر تغییرات متابولیکی و هورمونی، برخی از مکانیزم های سلولی- ملکولی از جمله افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی، افزایش بیان پروتئین های شوک گرمایی (hsps)، بهبود عملکرد کانال های پتاسیمی حساس به atp، تغییر در بیان نیتریک اکساید(no) و تغییرات سازشی در میتوکندری های قلبی در محافظت قلبی حاصل از فعالیت ورزشی (eicp) درگیر هستند. در این مقاله درباره اطلاعات موجود در زمینه مکانیزم های ملکولی و سیگنالی درگیر در eicp بحث خواهد شد. درک اساس ملکولی eicp در برابر آسیب ir دانش مورد نیاز برای توسعه رویکردهای پیشگیری و درمانی را فراهم خواهد کرد. علاوه بر این، ویژگی های فعالیت ورزشی که موجب محافظت قلبی می شوند نیز مورد بررسی قرار خواهد گرفت.